Skip to content →

ΑΙΣΘΗΤΗΡΙΑΚΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ

Aisthitiriaki

Τι είναι η Αισθητηριακή Ολοκλήρωση;

Όταν η νευρολογική επεξεργασία που οργανώνει την αίσθηση του σώματός ενός ατόμου και του περιβάλλοντός του δε λειτουργεί σωστά, τότε εμποδίζεται η ικανότητα του εγκεφάλου να επεξεργαστεί και να ανταποκριθεί κατάλληλα σε πληροφορίες που λαμβάνονται από τις αισθήσεις. Οι αισθήσεις πέρα από την ακοή, αφή , γεύση, όσφρηση, όραση προκύπτουν και από το αιθουσαίο και το ιδιοδεκτικο σύστημα, που σε συνδυασμό με την αφή παίζουν τον κυρίαρχο ρόλο στην αισθητηριακή ολοκλήρωση. Από το αιθουσαίο σύστημα προέρχεται η αίσθηση της ισορροπίας, της κίνησης, της περιστροφής του σώματος και της βαρύτητας. Το ιδιοδεκτικό σύστημα είναι υπεύθυνο για την αίσθηση της στάσης του σώματος , της κίνησης, της δύναμης, της αντίληψης του βάρους. Υπάρχουν αισθητηριακές δυσλειτουργίες σε ένα εύρος διαταραχών όπως στην εγκεφαλική παράλυση, σε αναπτυξιακές διαταραχές όπως αυτισμός καθώς και σε μαθησιακές δυσκολίες και ΔΕΠΥ.

Ενδεικτικά αναφέρονται κάποια συμπτώματα:

Προβλήματα στη στάση σώματος

  • Αδεξιότητα
  • Φτωχή ισορροπία
  • Καθυστέρηση στην ανάπτυξη της αδρής κινητικότητας
  • Φτωχός χειρισμός μικρών αντικειμένων
  • Το παιδί είναι σε συνεχή κίνηση
  • Φτωχός συντονισμός κινήσεων
  • Αποσύρεται με το άγγιγμα
  • Συμπεριφορικά προβλήματα
  • Άρνηση σε συγκεκριμένες υφές και γεύσεις
  • Έλλειψη ποικιλίας στο παιχνίδι
  • Χτυπά κατά λάθος άλλα παιδιά στο παιχνίδι
  • Άγχος
  • Κατάθλιψη
  • Κοινωνική απομόνωση κ.α.

Η προσέγγιση της Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης χρησιμοποιείται ως μέρος της παρέμβασης στην αντιμετώπιση πολλών διαταραχών. Η θεραπεία αυτή παρέχει ευκαιρίες στο παιδί για εμπλοκή σε αισθητηριακές και κινητικές δραστηριότητες εμπλουτισμένες με απτικά , αιθουσαία και ιδιοδεκτικά ερεθίσματα. Το περιβάλλον της αίθουσας είναι σχεδιασμένο για να καθοδηγείται το παιδί από το εσωτερικό κίνητρο για παιχνίδι. Ο θεραπευτής παρατηρεί τις προσαρμοστικές συμπεριφορές του παιδιού κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας και αυξάνει ή μειώνει τις αισθητηριακές κινητικές απαιτήσεις ώστε να δημιουργηθεί η κατάλληλη πρόκληση που θα ταιριάζει εξατομικευμένα στις δυνατότητες του παιδιού. Εν τέλει το παιδί μπορεί να συμμετέχει αυτόνομα σε όλα τα έργα όπως Δραστηριότητες Καθημερινής Ζωής, παιχνίδι, σχολικές δραστηριότητες κ.α.